1875 – 1949
W chwili zakupu krakowskiej drukarni przez W. L. Anczyca w 1875 roku, zakład dysponował jedynie dwoma zużytymi maszynami drukarskimi, ale nowy właściciel z zapałem przystąpił do jego modernizacji. Po śmierci W. L. Anczyca w 1883 roku drukarnię przejął jego syn, Wacław Zygmunt Anczyc (1866-1938), historyk i działacz społeczny, ale przede wszystkim drukarz specjalista, wykształcony w Lipsku. Za jego czasów drukarnia stała się nowoczesnym zakładem, pierwszym w Galicji, który posiadał linotypy, własną odlewnię czcionek oraz introligatornię. Po śmierci Wacława w 1938 roku, drukarnię przejął jego syn Władysław, doktor polonistyki, muzyk i poligraf. W 1939 roku wybuchła jednak II wojna światowa, Władysław został powołany do wojska, dostał się do niewoli sowieckiej i zginął w Katyniu. Wiosną 1945 roku, tuż po zakończeniu okupacji pełną parą ruszyła produkcja książek w języku polskim.